POCETNA STRANA

Seminarski i Diplomski Rad
 
SEMINARSKI RAD IZ KRIMINOLOGIJE
 
OSTALI SEMINARSKI RADOVI
- KRIMINOLOGIJA -
Gledaj Filmove Online

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NASILJE U PORODICI


Nasilje u porodiciPod porodičnim nasiljem podrazumjevamo napad bilo koje vrste verbalni, fizički, emocionalni, seksualni kao i aktivnu i pasivnu nebrigu koju vrši osoba ili osobe na nekoga iz porodice, bilo da su u braku ili rodbina, bilo da žive zajedno ili odvojeno, ili su razvedene.
Članovima porodice smatraju se:
• supružnici ili bivši supružnici;
• deca, roditelji i ostali krvni srodnici, te lica u tazbinskom ili adoptivnom srodstvu,
odnosno lica koja vezuje hraniteljstvo;
• lica koja žive ili su živela u istom porodičnom domaćinstvu;
• vanbračni partneri ili bivši vanbračni partneri;
• lica koja su međusobno bila ili su još uvek u emotivnoj ili seksualnoj vezi, odnosno
koja imaju zajedničko dete ili je dete na putu da bude rođeno, iako nikada nisu živela u
istom porodičnom domaćinstvu.

Trenutna međunarodna istraživanja pokazuju da je porodično nasilje globalni problem. Ono je prisutno kod pojedinaca bez obzira na starosnu dob i nacionalnost, društveno-ekonomski položaj, i u porodicama, bez obzira odrasli u religioznom ili nereligioznom domu. Pokazalo se da je postotak incidenata sličan u gradskim, prigradskim i seoskim zajednicama.


NASILNO PONAŠANJE U PORODICI


Svake godine životi žena, djece i muškaraca bivaju izmjenjeni ili uništeni od strane neke osobe koja vrši porodično nasilje nad njima. Emotivni, fizički ožiljci, i uništenje koji su rezultat toga su očigledni u društvenim i kriminalnim statistikama.
Nasilje može biti otvoreno, besramno i direktno u lice. Međutim, nasilje može takođe biti suptilno i izokola. Ono može da eksplodira na sceni ili da se postepeno uvuče u porodične I međuljudske odnose. Iako su žene glavne žrtve nasilja, muškarci takođe mogu biti žrtve porodičnog nasilja.
Jedan od prvih koraka rješavanja problema nasilja jeste njegovo prepoznavanje. Veoma često je teško prepoznati ga, zato što može da se manifestuje u različitim oblicima.

 

Pod različitim vrstama nasilja se podrazumjevaju:


•Psihičko nasilje → je korišćenje mentalnih strategija ili igranje nečijim umom. Ovo podrazumijeva stvari kao što su ljutnja, agresivnost, ponižavanje, zastrašivanje, proganjanje, strah, moć i kontrola. Cilj je da se nanese emotivna šteta
drugoj osobi.

•Fizičko nasilje → podrazumijeva korišćenje djelova tjela ili oružja radi prijetnje, kazne, dominiranja, sprječavanja, kontrolisanja ili povređivanja druge osobe.
Ovo nasilje čini 70% ukupnog udjela nasilja u statistikama, i to su po pravilu najekstremniji oblici nasilja (prelomi ruku, prelomi nosa, povrede glave, izbijanje zuba).U ovoj kategoriji su i slučajevi fizičkog zlostavljanja žena u toku trudnoće I
periodudojenja.

•Seksualno nasilje → je korišćenje prisilnih seksualnih radnji kojima se dominira, manipuliše, prijeti, povređuje, kvari ili kontroliše druga osoba. Seksualno nasilje često prati i fizičko i psihičko nasilje, a u većini slučajeva ti oblici nasilja se čine
zajedno.
Nasilje najčešće čine supruzi, bivši supruzi i vanbračni partneri i to u 78% slučajeva. Na drugom mestu su sinovi 9%, a na trećem očevi 4,2%. Ćerka se u ulozi nasilnice javlja u 2% slučajeva, dečko u 1,8%, a majka i svekrva u 1,6%.
Odnos nasilnik-žrtva ima veze i sa godinama žene. Nasilje od strane partnera najčešće trpe mlade i žene srednjih godina, dok nasilje od strane sinova je karakteristično za starije žene (preko 60 godina), a nasilje koje čine očevi odnosi se na vrlo mlade žene, devojke.

•Finansijska zloupotreba → je korišćenje novca ili drugih stvari povezanih sa finansijama radi dominiranja, prjetnje ili kontrolisanja. Ovo se radi da bi se nanela šteta drugoj osobi ili radi finansijskog iskorišćavanja te osobe.

•Duhovno nasilje → je kontrolisanje religioznih interesa ili obreda druge osobe. Duhovna šteta može biti naneta kritikovanjem religioznih ubjeđenja neke osobe ili njihovo pogrešno prikazivanje iz religioznih razloga.

•Nasilje nad djecom → čine i očevi i majke, međutim sama djeca nasilje vrlo retko prijavljuju jer ga ne prepoznaju. Nasilja nad djecom ima mnogo više nego što se pretpostavlja i najčešće ga prijavljuje komšiluk i rodbina. Svako nasilje u porodici u kojoj ima djece je i nasilje nad djecom bez obzira da li su mu djeca neposredno izložena.
Prema sv Jetskim statistikama 200 od 1.000 dJece je u svom životu na ovaj ili onaj način zlostavljano. Podaci beogradskog Instituta za mentalno zdravlje pokazuju da 50-60% slučajeva zloupotrebe djece otpada na zanemarivanje, što može da bude osnova za druge, teže oblike zlostavljanja. Doktor Djordje Alimpijević specijalista sudske medicine zlostavljanje djece poredi sa mučenjima logoraša u logorima u II svjetskom ratu.

•Društveno nasilje → podrazumjeva druge oblike zlostavljanja radi dominiranja, manipulisanja ili kontrolisanja drušstvenih odnosa neke osobe.


TIPOVI NASILNIKA


Iako su zlostavljanje i nasilje u porodici jedan od hitnijih društvenih problema našeg vremena, većina društava jos uvijek smatra ovu krizu privatnom stvari.
Zlostavljanim ženama često savjetuju da se trude da postanu bolje supruge. U svom studiranju zlostavljanja, Evan Stark i Ann Flitcraft su došli do zaključka da od milion žena koje su zatražile medicinsku pomoć zbog povreda koje su im nanijeli muževi ili momci sa kojima su se zabavljale, doktori su na ispravan način identifikovali povrede kao rezultat zlostavljanja samo u 4% slučajeva. Često zlostavljanje djece i nasilje u porodici idu jedno sa drugim. Muškarci koji zlostavljaju svoje žene će često zlostavljati i svoju djecu. Istraživanja pokazuju da domovi u kojima se odvija nasilje u porodici, djeca su zlostavljana 1500 procenata više od uobičajenog prosjeka.
Često ovo zlostavljanje počinje čak i prije nego što se dijete rodi. Jedno proučavanje izmedju 1200 bijelih, latino i afričko-američkih trudniica, pokazuje da je svaka šesta zena prijavila fizičko zlostavljanje tokom trudnoće. Istraživači sada dolaze do zaključka da postoje dvije vrste zlostavljača. Nil Džejkobson (Neil Jacobson) i Džon Gotman (John Gottman) bilježe ovo u svojoj knjizi, “Kada muškarci tuku žene“.
Njihovo proučavanje više od 200 parova u opasnim vezama pomoglo je da se razbiju mitovi i da se baci novo svjetlo na nasilje u vezama. Oni opisuju dva tipa muškaraca koji tuku žene: kobre i pit bulove.
Kobre su mnogo nasilnije kada se uporede ova dva tipa. One napadaju brzo i svirepo, uvijek zadržavajuci kontrolu i osjećajući da im pripada sta god da požele. Pit bulovi su nasilni zato što su nesigurni. Velika je vjerovatnoća da ce izgubiti kontrolu. dozvoljavajući da im emocije polako sagorjevaju dok ne eksplodiraju u gnjevu.
Džejkobson (Jacobson) i Gotman (Gottman) su intenzivno proučavali oko 60 od 200 parova tako sto su gledali video kasete rasprava bez nasilja izmedju teških slučajeva muškaraca koji tuku žene i njihovih supruga. Kako bi eliminisali dio subjektivnosti, oni su takodje pratili vitalne znake (otkucaji srca, protok znoja) ovih parova.
Shvatili su da su Kobre slične zmijama po kojima su i dobili imena. Oni postaju mirni i usredsređeni pred sam napad na žrtvu. Oni iznutra postaju mirni tokom zlostavljanja. Dok otkucaji srca kod Pit bulova rastu tokom zlostavljanja, brzina otkucaja srca kod Kobri zapravo opada. Kobre su i same često bile žrtve fizičkog ili seksualnog zlostavljanja (često u djetinjstvu) i teže ka tome da gledaju na nasilje kao neizbježan dio života.



MITOVI O ZLOSTAVLJANJU


Najčešći mitovi o zlostavljanju su:

1. Žrtve zlostavljanja potiču iz porodica sa niskim primanjima i niskim stepenom obrazovanja.

U stvarnosti, žrtve nasilja u porodici potiču iz svih životnih položaja. Rasa, religija, socijalno-ekonomska pozadina nisu nikakvi predskazivači zlostavljanja. Žrtve zlostavljanja mogu biti visoko obrazovane ili neobrazovane, stručnjaci ili fizički radnici.


2. Žrtve ostaju u nasilnim vezama zato što im se dopada da budu zlostavljane.


To jednostavno nije istina. Mnoge od žrtava su bile uslovljene da prihvate batine zato što ih okrivljuju njihovi zlostavljači, ali njima se nikako ne dopada da dobijaju batine. Mnoge žrtve zapravo “prihvataju nasilje kao nešto uobičajeno u vezama.“


3. Do nasilja dolazi uglavnom među strancima.

Nasuprot popularnom vjerovanju, najveći rizik da žena bude napadnuta dolazi od bliskog partnera. Statistike iz ministarstva pravosuđa pokazuju da su napadi na žene sedam puta učestaliji od strane napadača sa kojima imaju bliske odnose nego što su muške žrtve nasilja.


4. Zlostavljanje nije veliki problem.

Nasilje u porodici je jedan od ozbiljnijih zdravstvenih problema danas. Kao što svi znamo, ono utiče na svaki društvenoekonomski segment društva.


5. Često žrtve zlostavljanja osjećaju da zaslužuju to zlostavljanje kome su podvrgnute.

Njih su, partneri , okolina ili možda sveopšte društo, ubjedili da je zlostavljanje njihova krivica. To nije istina.
Iako zlostavljanje može biti različitih oblika, često su prisutni zajednički elementi. Na primjer, često je prisutna težnja da se okrivi žrtva zlostavljanja.Ženi će savetnik ili prijatelji mozda reći da se „potčini” ili „da se više moli za svoj brak.” Često se žene vraćaju vezama u kojima su zlostavljane, ostavljajući mnoge u čudu zbog toga.


MERE ZAŠTITE


Protiv člana porodice koji vrši nasilje sud može odrediti jednu ili više mjera zaštite od nasilja u porodici, kojom se privremeno zabranjuje ili ograničava održavanje ličnih odnosa sa drugim članom porodice.
Mjere zaštite od nasilja u porodici su:
• izdavanje naloga za iseljenje iz porodičnog stana ili kuće, bez obzira na pravo
svojine odnosno zakupa nepokretnosti;
• izdavanje naloga za useljenje u porodični stan ili kuću, bez obzira na pravo
svojine odnosno zakupa nepokretnosti;
• zabrana približavanja članu porodice na određenoj udaljenosti;
• zabrana pristupa u prostor oko mesta stanovanja ili mesta rada člana porodice;
• zabrana daljeg uznemiravanja člana porodice.

Mjera zaštite od nasilja u porodici može trajati najviše godinu dana. Vreme provedeno u pritvoru kao i svako lišenje slobode u vezi s krivičnim delom odnosno prekršajem uračunava se u vreme trajanja mere zaštite od nasilja u porodici.


PRODUŽAVANJE MJERE ZAŠTITE
Mera zaštite od nasilja u porodici može se produžavati sve dok ne prestanu razlozi zbog kojih je mera bila određena.

PRESTANAK MJERE ZAŠTITE
Mera zaštite od nasilja u porodici može prestati pre isteka vremena trajanja ako prestanu razlozi zbog kojih je mera bila određena.

POSTUPAK U SPORU ZA ZAŠTITU OD NASILJA U PORODICI
U sporu za zaštitu od nasilja u porodici mesno je nadležan, pored suda opšte mesne nadležnosti, i sud na čijem području ima prebivalište, odnosno boravište član porodice prema kome je nasilje izvršeno.

POKRETANJE POSTUPKA
Postupak u sporu za zaštitu od nasilja u porodici pokreće se tužbom.
Tužbu za određivanje mere zaštite od nasilja u porodici, kao i za produženje mere zaštite od nasilja u porodici, mogu podneti: član porodice prema kome je nasilje izvršeno, njegov zakonski zastupnik, javni tužilac i organ starateljstva.
Tužbu za prestanak mere zaštite od nasilja u porodici može podneti član porodice protiv koga je mera određena.

NAROČITA HITNOST POSTUPKA
Postupak u sporu za zaštitu od nasilja u porodici naročito je hitan.
Prvo ročište zakazuje se tako da se održi u roku od osam dana od dana kada je tužba primljena u sudu. Drugostepeni sud dužan je da donese odluku u roku od 15 dana od dana kada mu je dostavljena žalba.


NASILJE U PORODICI - STATISTIKE


Kućno (porodično) nasilje je fenomen kojem se u mnogim zemljama ne poklanja dovoljna pažnja. Često nasilje u kući i ne znači (pravno) zločin. Zbog toga o pojedinačnim zemljama postoje samo nepotpuni podaci i studije o tom fenomenu. Ove studije, javne statistike (npr. policijske statistike) često ne prikazuju stvarno stanje stvari.
U Nemačkoj i SAD-u svaka treća žena bar jednom u životu biva zlostavljana od muških članova svoje porodice, od strane supruga ili njenog partnera, U Rusiji se 80% svih zločina dešava kod kuće.
1992. godine na Kubi je provedena anketa koja je pokazala da su 26,2% ispitanica žrtve fizičkog, a 33,5% prihičkog nasilja od strane njihovih supružnika.
Sudeći po rezultatima ankete provedene u Beijingu petina ispitanica je žrtva zlostavljanja kod kuće.
U Egiptu jedna od tri žene biva najmanje jednom u životu pretučena od strane svog supruga.
U Kuvajtu je oko 15% žena izloženo nasilju u kući.
U Pakistanu je 80% žena izloženo nasilju u kući
U Papua Novoj Gvineji dve trećine svih žena bivaju pretučene u braku.
U Litvaniji 34,5% svih žrtava ubistava su žene ubijene od njihovih supruga.
U Južnoj Africi svaki šesti dan bar jedna žena biva ubijena od strane njenog muža ili dečka.

 


ZAKLJUČAK


Nasilje u porodici prodire u naše društvo i uvlači se u sve društveno-ekonomske nivoe, religiozna vjerovanja, i kulturološke pozadine. Nasilje utiče na naše živote, naše domove, i naše društvo.
Trebamo da budmo svjesni razmjera ovog problema: Društvene statistike nam pokazuju kako i koliko nasilje prožima naše društvo. To nije problem koji možemo ignorisati ili ga rješavati jednostavnim klišeima.
Prijatelji moraju da pomognu žrtvama nasilja da postave granice u svojim životima. Tučene žene često teško donose odluke zato što je neko drugi to uvijek činio za njih. Mnoge žene koje žive u nasilnim domovima su otišle direktno iz očeve kuće u kuću čovjeka koji ih zlostavlja. Nikada nisu imale mnogo iskustva u donošenju svojih ličnih odluka. Ako želite da pomognete žrtvi nasilja, trebali biste da je ohrabrite da donese svoje odluke. Oduprite se iskušenju da je izbavite i preuzmete kontrolu nad njenim životom.
Ona treba da se osjeti osnaženom, a ne bespomoćnom. Istovremeno, možete da joj pružite predloge da pronađe dobrog porodičnog savjetnika organizaciju protiv porodičnog nasilja, Sigurnu žensku kuću …
Društvo i država mora da govori o ovom važnom pitanju nasilja u porodici. Time što govorimo o ovom pitanju, prekidamo tišinu koja obavija zlostavljanje. Intervencija, suprotstavljanje, i oštra ljubav bi trebali da budu oruđe koje ćemo koristiti da se borimo protiv zlostavljanja u našem društvu.


“Gdje vlada ljubav, nema mjesta želji za moći, dok tamo gdje prevladava moć, ljubav
nestaje“
(Carl Jung)


BIBLIOGRAFIJA


Ignjatović Đ.; Kriminologija; Beograd; 2008
Porodični zakon ("Sl. glasnik RS", br. 18/2005)
Krivični zakon republike srbije ("Sl. glasnik SRS br 67/2003)
http://porodica.infobay.rs/
http://www.nasiljeuporodici.rs/
http://www.dadalos.org/srbija/
http://www.bgcentar.org.yu/

PROČITAJ / PREUZMI I DRUGE SEMINARSKE RADOVE IZ OBLASTI:
ASTRONOMIJA | BANKARSTVO I MONETARNA EKONOMIJA | BIOLOGIJA | EKONOMIJA | ELEKTRONIKA | ELEKTRONSKO POSLOVANJE | EKOLOGIJA - EKOLOŠKI MENADŽMENT | FILOZOFIJA | FINANSIJE |  FINANSIJSKA TRŽIŠTA I BERZANSKI    MENADŽMENT | FINANSIJSKI MENADŽMENT | FISKALNA EKONOMIJA | FIZIKA | GEOGRAFIJA | INFORMACIONI SISTEMI | INFORMATIKA | INTERNET - WEB | ISTORIJA | JAVNE FINANSIJE | KOMUNIKOLOGIJA - KOMUNIKACIJE | KRIMINOLOGIJA | KNJIŽEVNOST I JEZIK | LOGISTIKA | LOGOPEDIJA | LJUDSKI RESURSI | MAKROEKONOMIJA | MARKETING | MATEMATIKA | MEDICINA | MEDJUNARODNA EKONOMIJA | MENADŽMENT | MIKROEKONOMIJA | MULTIMEDIJA | ODNOSI SA JAVNOŠĆU |  OPERATIVNI I STRATEGIJSKI    MENADŽMENT | OSNOVI MENADŽMENTA | OSNOVI EKONOMIJE | OSIGURANJE | PARAPSIHOLOGIJA | PEDAGOGIJA | POLITIČKE NAUKE | POLJOPRIVREDA | POSLOVNA EKONOMIJA | POSLOVNA ETIKA | PRAVO | PRAVO EVROPSKE UNIJE | PREDUZETNIŠTVO | PRIVREDNI SISTEMI | PROIZVODNI I USLUŽNI MENADŽMENT | PROGRAMIRANJE | PSIHOLOGIJA | PSIHIJATRIJA / PSIHOPATOLOGIJA | RAČUNOVODSTVO | RELIGIJA | SOCIOLOGIJA |  SPOLJNOTRGOVINSKO I DEVIZNO POSLOVANJE | SPORT - MENADŽMENT U SPORTU | STATISTIKA | TEHNOLOŠKI SISTEMI | TURIZMOLOGIJA | UPRAVLJANJE KVALITETOM | UPRAVLJANJE PROMENAMA | VETERINA | ŽURNALISTIKA - NOVINARSTVO

 

preuzmi seminarski rad u wordu » » » 

Besplatni Seminarski Radovi

SEMINARSKI RAD