Kiparske tehnike | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Kiparske tehnike". Rad ima 10 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Univerzitet “Džemal Bijedić” u Mostaru
Nastavnički fakultet
Odsijek: Biologija
Hanifa Hero
Kiparske tehnike
Seminarski rad
Mostar, 2014.
Sadržaj
1. Uvod.............................................................................................1
2. Kiparske tehnike.........................................................................1
2.1. Terakota..................................................................................1
2.2. Porculan....................................................................................2
2.3. Bronca………………………………………….......................3
2.4. Drvo......................................................................................... 3
2.5. Bjelokost...................................................................................4
2.6. Kamen......................................................................................5
3. Zaključak....................................................................................9
4. Literatura………………………………………………...…...10
1. Uvod
U svijetu likovnih umjetnosti kiparstvo predstavlja jednu vrstu likovnog izražavanja. Kada je riječ o kiparskim tehnikama svaka od njih ima nešto specifično što omogućava umjetniku da izrazi neku zamisao. U kiparskom postupku rada kiparske tehnike će zavisiti od strukture materijala. Među mehke, pokretljive materijale ubrajamo glinu, vosak, plastelin i njima srodne tehnike majoliku i porculan. Mehki, nepokretljivi materijali su drvo, bjelokost i razne vrste kamena pješčara i krečnjaka. Tvrdi nepokretni kiparski materijali uglavnom su različite vrste kamena. To su mramor, bazalt, većinom kamenje eruptivog porijekla.
2. Kiparske tehnike
Na osnovu strukture materijala i njihovog dijeljenja u kiparskom postupku postoje dva načina rada. Jedan se sastoji u dodavanju, tako da dodavajući komadić po komadić materijala dobivamo oblik. Drugi se sastoji u oduzimanju materijala tako da se iz većeg volumena građe oduzima dio po dio da bi se dobila željena forma. Osobine kiparskih materijala su u vezi sa karakterom pojedinih umjetnika. Mehke i pokreljive materijale upotrebljavaju nagli i osjetljivi kipari jer u njih mogu unijeti sav svoj brzi kiparski zanos. Oni kipari koji imaju kontrolu nad osjećajem, traže tvrde materijale jer oni mogu da prime svu njihovu blagu senzibilnost. Također se neke osobine kiparskih materijala poklapaju sa pojedinačnim umjetničkim razdobljima. Umjetnička razdoblja nastala u dinamičnim društvenim odnosima nalazila su svoj likovni kiparski izraz uglavnom u mehkim, pokretljivim materijalima (prethistorija), a ona koja su nastala u statičkim društvenim odnosima nalazila su svoj kiparski izraz većinom u tvrdim nepokretljivim materijalima (Egipat).
2.1. Terakota
Željeli su da glina osim oblika njihove zamisli zabilježi tempo ruke koja je tu zamisao oblikovala i modelirala.
Slika 1. Muzej vojnika i konja od terakote u zapadnoj Kini
(http://sh.wikipedia.org/wiki/Vojska_od_terakote)
Porculan
Porculan je zemlja, samo finija i pečena na mnogo većoj temperaturi koja mu daje sjaj po čemu se razlikuje od terakote i drugih kiparskih materijala kojima je porijeklo zemljina struktura. Porculaner koristi motive sa onim oblicima na kojima će se najbolje uhvatiti prelijevanje i blijesak svjetla. Još u XIII stoljeću u Kini su izrađivali posuđe od porcuolana ( Slika 2.).
Slika 2. Kolekcija kineskog porculana, XIII stoljeće (porculan)
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET