Istorija džeza | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Istorija džeza". Rad ima 16 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Džez (engl. jazz) je muzički stil koji je nastao u Sjedinjenim Američkim državama početkom XX veka.
Osnovne muzičke karakteristike su: sinkopa, vibrato i stalna muzička pulsacija u taktu 4/4, koja nema odgovarajuću paralelu u klasičnoj muzici. Najuobičajenija forma je tema sa varijacijama koje se improvizuju na stalni harmonijski skelet originalne teme. Usled toga su stvaraoci u džezu izvođači, a ne kompozitori kao u klasičnoj muzici.
Džez Muzika - Pojam, Istorija i Pravci
I – Pojam Džeza:
Džez je specifičan muzički pravac nastao krajem XIX veka u Nju Orleansu (S.A.D.), sa korenima u afričkoj tradicionalnoj muzici. Džez je prvenstveno bio narodna muzika porobljenog crnačkog naroda u Americi da bi vremenom dobio status umetnosti i postao osnova bluz i rokenrol muzike.
Ovaj pravac karakterišu korišćenje bluz nota, sinkopa, svinga, poliritmova i improvizacije. Od gore navedenih karakteristika, najbitnija za džez je improvizacija koja ga odvaja od klasične muzike. U klasičnoj muzici, izvođači neke kompozicije su morali strogo da se pridržavaju nota, dok su džez muzičari bili muzički neobrazovani, ali izuzetno talentovani i samim tim je način izvođenja bio ličan i vezan za trenutak. Improvizacije su ritmički smele i neobične, sa obaveznim korišćenjem sinkopa, što je zahtevalo maksimalnu kreativnost izvođača.
Samo značenje reči „Jazz“ je nepoznato ali se pretpostavlja da je bila vulgarna reč.
Centralni instrument svakog džez-ansambla je bubanj sa pomoćnim udaraljkama, koji sa klavirom, gitarom i kontrabasom čini ritam-sekciju. Naročito se primjenjuju duvački instrumenti (saksofon, klarinet, truba i trombon, mada ponekad se koriste i flauta, oboa, rog i vibrafon. Veličina ansambla varira od trija do punog simfonijskog džez-orkestra, u kome svaki instrument može imati ulogu soliste. Dok u malim ansamblima svi instrumenti improvizuju na zadatu temu, džez-orkestar se služi pisanim aranžmanima, a improvizuju samo pojedini solisti.
Mada džez muzika ne isključuje mogućnost plesanja, ona se približuje više tipu klasične koncertne muzike nego plesnoj muzici i oštro se razlikuje od šlagera.
II – Istorijat džez muzike:
Priča o džezu počinje sa otkrićem američkog kontinenta i porobljavanjem afričkog naroda koji je radio na plantažama širom Amerike. Do kraja građanskog rata u Sjedinjenim Američkim Državama i zabrane porobljavanja crnačkog naroda, iz Afrike je dovedeno oko jedanaest miliona crnaca. Afrički narod je sa sobom iz domovine poneo svoju kulturu i tradiciju, zbog čega i kažemo da su sami koreni džeza u afričkoj tradicionalnoj muzici.
1890-te
U periodu od 1890. do 1910. u mestu po imenu Nju Orleans nastala je džez muzika. Zašto baš Nju Orleans? Odgovor je jednostavan - Nju Orleans je grad koji se nalazi na ušću reke Misisipi u Meksički zaliv. Zbog svog povoljnog geografskog položaja Nju Orleans je bio jedna od najvećih luka u koju su uplovaljavali brodovi koji su prevozili porobljen afrički narod. Afrička tradicionalna muzika pod uticajem lokalnog folklora i muzike, izvođena na evropskim instrumentima se nazivala Džez. Tako su nastali prvi džez stilovi Regtajm („Regtime“) i Nju Orleans Džez („New Orleans Jazz“) ili Vruć džez („Hot Jazz“) a kasnije poznatiji i kao Diksilend („Dixieland“). Ova dva oblika muzike su bili prvi oblici džeza i uopšte crnačke muzike koja je počela da se sluša i među belcima. Prvi džez muzičari su bili Skot Džoplin („Scott Joplin”) -,,Kralj Regtajm stila”, Dželi Rol Morton („Jelly Roll Morton”), Ma Rejni („Ma Rainey”) i Vi Si Hendi („W.C. Handy”) - ,,Otac Bluza”.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET