Nacionalni identitet i socijalna distanca studenata hrvatske, bošnjačke i srpske nacionalnosti (hr) | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Nacionalni identitet i socijalna distanca studenata hrvatske, bošnjačke i srpske nacionalnosti (hr)". Rad ima 49 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

SVEUČILIŠTE U ZAGREBU FILOZOFSKI FAKULTET ODSJEK ZA PSIHOLOGIJU
DIPLOMSKI RAD
NACIONALNI IDENTITET I SOCIJALNA DISTANCA STUDENATA HRVATSKE, BOŠNJAČKE I SRPSKE NACIONALNOSTI
DUŠANKA KOSANOVIĆ
Zagreb, 2003.
SADRŽAJ :
1. UVOD 1.1. ODRE ENJE POJMA NACIONALNOG IDENTITETA 1.2. KOMPONENTE NACIONALNOG IDENTITETA 1.3. OBLICI NACIONALNE VEZANOSTI 1.4. SOCIJALNA DISTANCA
1 4 8 10 11
2. PROBLEMI ISTRAŽIVANJA
14
3. METODOLOGIJA 3.1. ISPITANICI 3.2. POSTUPAK 3.3. INSTRUMENTI
15 15 16 17
4. REZULTATI I RASPRAVA
19
5. ZAKLJUČAK
41
6. SAŽETAK 6.1 KLJUČNE RIJEČI
43 44
7. LITERATURA
45
1. UVOD
1
ODRE ENJE POJMA NACIONALNOG IDENTITETA
I
TEORIJE NACIONALNOG IDENTITETA
Osnovni teorijski okviri koji definiraju nacionalni identitet su: teorija socijalnog identiteta, model akulturacije i razvojne teori
...............................NAMERNO UKLONJEN DEO TEKSTA.................................
iji. Samo članstvo u grupi dovodi do razvijanja osjećaja pripadnosti što pridonosi pozitivnom samopoimanju. Primarna motivacija pojedinca, kao člana grupe, je razvijanje pozitivnog socijalnog identiteta, jer takav identitet pridonosi njegovom psihičkom zdravlju, osjećaju sigurnosti, vlastite vrijednosti, samopoštovanju, osjećaju pripadanja društvu i sl. Da bi se to ostvarilo, grupa se nastoji pozitivno vrednovati. No kada pripadnost odre enoj grupi ne donosi navedene dobrobiti, nego razvija suprotne efekte (smanjenje samopouzdanja, gubitak osjećaja vlastite vrijednosti i sl.) govorimo o negativnom socijalnom identitetu. Takav identitet se može razviti npr. u dodiru manjinske s većinskom grupom pri čemu se razvija nisko samopoštovanje kod članova manjinske grupe jer se pojedinac percipira kao član inferiorne grupe. Dva su načina na koje se rješava nastalo stanje. Prvi način je odbacivanje trenutnog socijalnog identiteta i prijelaz u dominantnu grupu, no to može imati negativne psihološke posljedice. Tako er to je nemoguće učiniti ako su granice grupe čvrste (npr. spol, rasa ). Drugi način razrješenja negativnog socijalnog identiteta je zadržavanje postojećeg identiteta i razvijanje mehanizama "obrane" svoje grupe (Tajfel, H. i Turner J.C.,1986.). To se ostvaruje razvojem ponosa unutar grupe (npr. kod nacionalnih grupa radi se o usporedbi s drugim nacionalnim grupama, dakle općenito usporedbom s manjinskom, a ne s dominantnom grupom i to tako da ishod usporedbe bude pozitivan, dakle, odabiru se one grupe za koje se zna da imaju neku karakteristiku koja je lošija ili ima negativno značenje, dok je kod vlastite grupe ta karakteristika "jaka" ili pozitivna.). Osim toga, da bi se stekao pozitivan socijalni identitet moguće je reinterpretirati nepovoljne karakteristike na taj način da se inzistira na onim dimenzijama na kojima bi usporedba bila
povoljna, a ignoriraju se dimenzije na kojima je usporedba nepovoljna. Na primjer, ako neka nacionalna grupa nema osobito bogatu kulturnu baštinu, no kroz povijest je imala izrazito dobre vladare (vojskovo e, predsjednike) koji su se npr. zalagali za ekonomski prosperitet naroda, tada se neće predstavljati kroz kulturalna postignuća, već će naglašavati dobrobiti i vrijednosti koje su postignute zahvaljujući dobrim državnicima. Najizrazitija identifikacija s vlastitom grupom uslijedit će kada su granice me u grupama nepropusne, kada su statusni odnosi nestabilni, te kada se razlike percipiraju kao nelegitimne. Kada govorimo o nacionalnosti, ona može biti odre ena porijeklom ili vlastitim opredjeljenjem, pri čemu osjećaj pripadnosti odre enoj naciji proizlazi iz samoodre enja sebe kao člana nacionalne grupe, a značajnu ulogu ima emocionalna komponenta. Članovi iste grupe dijele vrijednosti, stavove, vjerovanja, običaje, jezik, religiju. Tako er je moguće da se pojedinac nalazi pod utjecajem dviju različitih kultura, dakle, postoji mogućnost identifikacije s dvije različite kulture. Pokazalo se da takva situacija može imati nepovoljan utjecaj na formiranje identiteta uslijed konflikta vrijednosti, stavova i normi kod onih nacija/kultura koje su bitno različite. Pozitivan utjecaj dviju različitih kultura postoji kada su kulture sličnih vrijednosti, stavova i normi, a to pridonosi svijesti o raznolikosti i, što je najbitnije, toleriranju razlika.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET