Određivanje mjerodavnog prava u materiji zakonskog izdržavanja između srodnika | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Određivanje mjerodavnog prava u materiji zakonskog izdržavanja između srodnika". Rad ima 11 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.


UNIVERZITET U TRAVNIKU
PRAVNI FAKULTET KISELJAK
ODSJEK/SMJER: POSLOVNO PRAVO
Određivanje mjerodavnog prava u materiji zakonskog izdržavanja između srodnika
-Seminarski rad-
Kiseljak, novembar, 2011. god.
SADRŽAJ
1. UVOD............................................................................................................................. 2
2. ZAKONSKO IZDRŽAVANJE IZMEĐU SRODNIKA............................................ 3
3. IZDRŽAVANJE IZMEĐU RODITELJA I DJECE................................................. 4
4. IZDRŽAVANJE IZMEĐU USVOJITELJA I USVOJENIKA................................ 5
5. IZDRŽAVANJE IZMEĐU OSTALIH SRODNIKA................................................. 8
5.1. Međunarodno reguliranje............................................................................. 9
ZAKLJUČAK.................................................................................................................... 10
LITERATURA.................................................................................................................. 11
1.UVOD
U oblasti osobnog pravnog statusa, porodičnopravnih i nasljednopravnih odnosa s internacionalnim obilježjem, dominira povezivanje posredstvom osoba, tj. mjerodavno pravo se najčešće određuje po kriterijima vezanosti osoba sa državama i njihovim zakonodavstvima (državljanstvo, prebivalište, boravište, nacionalnost pravnog lica).
U pogledu izbora dominantne tačke vezivanja u teoriji i praksi postoji suprotstavljenost između državljanskog i domicilnog pristupa. Ukoliko je osoba državljanin jedne zemlje, a istovremeno je domicilirana na teritoriji druge, postavlja se pitanje kojim pravom je regulisan njen lični status, porodični i nasljednopravni odnosi. Većina evropskih kontinentalnih zemalja, Kina, Japan i veći broj država srednje i južne Amerike prihvata državljanstvo kao osnovu personalnog prava. S druge strane, SAD, V.Britanija, zemlje Komonvelta, te dio latinoameričkih država kao osnovu prihvataju domicil.
Naše MPP uzima princip državljanstva kao osnovni za izbor mjerodavnog prava u stvarima ličnog statusa, porodičnim i nasljednim stvarima,a domicilno pravo se primjenjuje kao korektiv, tj. supsidijarno.
U ovom seminarskom radu ću zasebno govoriti o određivanju mjerodavnog prava u materiji zakonskog izdržavanja između roditelja i djece, usvojitelja i usvojenika, te o izdržavanju između ostalih srodnika.
2.ZAKONSKO IZDRŽAVANJE IZMEĐU SRODNIKA
Zakonsko izdržavanje između srodnika je općeprihvaćeno u uporednom pravu. Međutim, prisutne su značajne razlike u pogledu regulisanja ove obaveze, prvenstveno u pogledu kruga lica koja obaveza tereti, trajanja obaveze, te utvrđivanja visine i načina njene realizacije.
Posebna problematičnost utvrđivanja težišnog kontakta u ovoj oblasti proističe, prije svega, iz naročite naravi obaveze izdržavanja, kao ustanove koja je na granici između porodičnog i obligacionog prava, i u kojoj se dodiruju dva različita sistema vrijednosti – humanih i materijalnih.
Najopštiji značaj ima razlikovanje jedinstvenog kolizionog reguliranja, koje se bez obzira na vrstu izdržavanja zasniva na istoj tački vezivanja, i diferenciranog kolizionog regulisanja, koje se zasniva na različitim težišnim kontaktima s obzirom na razne vidove obaveze izdržavanja.
U sistemu jedinstvenog vezivanja kao tačke vezivanja javljaju se mjesto odlučivanja (locus fori) ili državljanstvo. Primjena legis fori je karakteristika zemalja Common Law sistema, mada u SAD nema potpunu dominaciju. Državljanstvo kao tačka vezivanja nije problematično ako su i povjerilac i dužnik izdržavanja državljani iste države. Ako nisu, otvara se dilema između primjene nacionalnog zakona jedne ili druge strane. Veći broj zakonodavstava opredjeljuje se za legis nationalis debitoris kao mjerodavno pravo, želeći favorizirati pravni položaj dužnika. U zemljama koje primjenjuju sistem diferencijalnog vezivanja, važe različite kolizione norme za različite vidove izdržavanja.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET