Načelo legaliteta i oportuniteta u zakonu o krivičnom postupku BIH | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Načelo legaliteta i oportuniteta u zakonu o krivičnom postupku BIH". Rad ima 13 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

UNIVERZITET U SARAJEVU
PRAVNI FAKULTET
Postdiplomski studij na katedri za Krivično pravo
SEMINARSKI RAD IZ KRIVIČNOG PROCESNOG PRAVA
« NAČELO LEGALITETA I OPORTUNITETA U ZAKONU O KRIVIČNOM POSTUPKU BIH »
SADRŽAJ:
UVOD,
NAČELA KRIVIČNOG PROCESNOG PRAVA,
NAČELO LEGALITETA I OPORTUNITETA,
NAČELO LEGALITETA I OPORTUNITETA U ZAKONU O KRIVIČNOM POSTUPKU BIH,
4.1. SPORAZUM O PRIZNANJU KRIVICE,
4.2. IMUNITET,
ZAKLJUČAK,
LITERATURA.
1. UVOD
Nakon pročavanja rješenja sudske prakse i važeće zakonske regulative u Bosni i Hercegovini, u radu se obrađuje pitanje načela legaliteta i oportuniteta u našem zakonodavstvu i sudskoj praksi. Centralni dio rada je posvećen institutima sporazumnog priznanja krivice i imuniteta kao najradikalnijim odstupanjima od važećeg načela legaliteta a koji su zadnjom reformom krivičnog zakonodavstva inkorporisani u naše pravo. U uvodnom dijelu ovog rada bih se osvrnuo na osnovne motive pisanja seminarskog rada na temu « Načelo legaliteta i oportuniteta u zakonu o krivičnom postupku BiH ». Naime, već sam ranije imao prilike da se pobliže upoznam sa navedenom materijom i to prilikom pripremanja seminarskog rada na sličnu temu u toku dodiplomskog studija. Tada su motivi u znatnoj mjeri bili drugačiji te je osnovni razlog iz kojeg sam pristupio izradi navedenog rada, bili prvenstveno upoznavanje sa samim osnovama krivičnog procesa uopće.
Međutim obradi ove teme, pristupio sam iz drugih razloga. Naime, jedan od važećih principa u našem Zakonu o krivičnom postupku jeste Načelo legaliteta krivičnog gonjenja. To načelo jeste dominantno u našem zakonodavstvu i sudskoj praksi, međutim posljednje izmjene našeg krivičnog zakonodavstva, kroz uvođenje instituta donedavno nepoznatih našem zakonodavstvu i sudskoj praksi, u najmanju ruku negiraju dominaciju načela legaliteta kako u našem Zakonu o krivičnom postupku BiH tako i sudskoj praksi pred sudovima u Bosni i Hercegovini.
Naime do donošenja Zakona o krivičnom postupku BiH 21. novembra 2003. godine, zakonska regulativa kao i sudska praksa pred našim sudovima, je svakodnevno dokazivala dominaciju načela legaliteta u krivičnom gonjenju, izuzetke bilježimo samo u onim krivičnim postupcima, gdje su se kao osumnjičeni pojavljivali maloljetni počinitelji krivičnih djela, te je u konkretnom slučaju, vođenje krivičnog gonjenja protiv maloljetnog počinitelja krivičnog djela, zavisila od ocjene tužitelja da li je krivično gonjenje u konkretnom slučaju oportuno ili ne. U svakom drugom slučaju, tužiteljeva zakonska obaveza je bila, da poduzme i izvrši sve radnje potrebne za krivično gonjenje lica osumnjičenog za počinjenje krivičnog djela, bez obzira da li u konkretnom slučaju krivično gonjenje smatrao oportunim ili ne.
Pored navedenog, ono što je u velikoj mjeri sporno, jeste i mogućnost « davanja imuniteta » osumnjičenoj osobi u slučaju kada ista ima saznanja koja bi tužiocu pomogla u krivičnom gonjenju uslovno rečeno « veće ribe», odnosno koja bi pomogla u krivičnom gonjenju onog osumnjičenog za čije krivično gonjenje postoji « veći» interes države. U ovom bi slučaju, lice za koje postoji osnovana sumnja, da je počinilo određeno krivično djelo i za čije su krivično gonjenje postojali svi zakonski uslovi, u datoj situaciji imalo imunitet i od krivičnog gonjenja i na koncu od same krivične sankcije.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET