Izvori međunarodnog privatnog prava | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Izvori međunarodnog privatnog prava". Rad ima 10 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

PRIVREDNA AKADEMIJA
NOVI SAD
Fakultet za obrazovanje diplomiranih ekonomista i
diplomiranih pravnika za kadrove u privredi
ESEJ
PREDMET: MEĐUNARODNO PRIVATNO PRAVO
Tema: Izvori međunarodnog privatnog prava
Miodrag Starčević Olivera Bratić
Novi Sad,2009
SADRŽAJ:
1.UVOD
Postoje različiti izvori međunarodnog privatnog prava u pojedinim zemljama.Negde su osnovni izvori zakonski propisi,u drugim zemljama sudski precedenti.Sudska praksa ima određeni uticaj i u zemljama u kojima nije priznata kao formalni izvor prava, upotpunjujući praznine koje ostavalja manje više potpuna kodifikacija ove grane prava. Iako je značajan broj država u kojima su poslednjih decenija usvojeni zakoni o međunarodnom privatnom pravu,ova opaska ostaje,naročito ako se imaju u vidu različite koncepcije o predmetu istog.Dopunskim izvorom međunarodnog privatnog prava u pojedinim zemljama smatraju se običaji (međunarodni i unutrašnji),iako je Međunarodni sud pravde u svojim odlukama stao na stanonvište da u domenu međunarodnog privatnog prava nema pravnih običaja koji bi bili izvori prava.Izvore međunarodnog privatnog prava pojedinih zemalja predstavljaju i ratifikovani međunarodni ugovori-bilateralni i multilateralni.
2.UNUTRAŠNJI IZVORI MEĐUNARODNOG PRIVATNOG PRAVA U POJEDINIM DRŽAVAMA
Osnovni izvori međunarodnog privatnog prava u svim zemljam su sa izuzetkom onih u kojima važi precedentno pravo-zakoni.Postoji međutim,nekoliko pristupa zakonskom sistematizovanju materije međunarodnog privatnog prava
Razlikovaćemo u osnovi dva pristupa :
U nekim zemljama postoje posebni zakoni(ci) u kojima su-ako ne u potpunosti, onda barem u najvećem delu-sadržana pravila iz oblasti međunarodnog privatnog prava.U Evropi poseban zakonik međunarodnom privatnom pravu imaju Albanija,Austrija,Azerbejdžan,Belgija,Bosna i Hercegovina, Bugarska, Češka, Hrvatska,Italija,Lihtenštajn,Mađarska,Nemačka,Poljska,Rumunija,Slovenija, Turska, Švajcarska.
U drugu grupu zemalja spadaju propisi iz oblasti međunarodnog privatnog prava koji se nalaze u raznim zakonima,uglavnom uz odgovarajuće materijalnopravne propise. Tako na primer,norme koje rešavaju probleme koji se javljaju usled pojave elemenata inostranosti u naslednopravnim odnosima nalaze se zakoni o nasleđivanju,kolizione norme za menicu nalaze se u meničnim zakonima itd.U ovoj grupi zemalja mogle bi se izdvojiti kao podgrupa one države koje u jednom zakoniku koncentrišu najveći deo normi iz oblasti međunarodnog privatnog prava.Taj zakonik je,po pravilu,građanski zakonik,koji sadrži poseban blok međunarodno-privatnopravnih normi i to,najčešće u svom uvodnom ili završnom delu.Ovaj pristup je,na primer prihvaćen u Alžiru,Argenitini,Brazilu,Čileu,Kini Litvaniji,Meksiku,Ruskoj federaciji,Španiji.
Opšti pogled na izvore međunarodnog privatnog prava iziskuje i osvrt na zemlje cammon law sistema ili barem na dve najznačajnije među njima Ujedinjeno Kraljevstvo i SAD.Glavni izvori prava u ovim zemljama dugo je bila sudska praksa,koja i dalje ima veoma veliku ulogu,ali se situacija postepeno menja.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET