Ugovor o zakupu | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Ugovor o zakupu". Rad ima 18 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

BANJALUKA COLLEGE
BLC
 
 
  
SEMINARSKI RAD
POSLOVNO I FINANSIJSKO PRAVO
UGOVOR O ZAKUPU
  
Banja Luka, maj 2013 godine
Sadržaj
UVOD 3
1. UGOVOR O ZAKUPU 5
1.1. Bitni elementi ugovora o zakupu 5
1.2. Dejstvo ugovora o zakupu 6
2. OBAVEZE ZAKUPCA 8
3. PODZAKUP 9
4. OTUĐENJE ZAKUPLJENE STVARI 10
5. PRESTANAK ZAKUPA 11
5.1. Primjer ugovora o zakupu poslovnog prostora 12
5.2. Primjer ugovora o zakupu stana 14
ZAKLJUČAK 17
LITERATURA 18
UVOD
Reč "ugovor" upotrebljava se za označavanje tri različite stvari: (1) za pravni akt, (2) za pravni odnos i (3) za pravni dokument ili ispravu.
(1) Ugovor kao pravni akt. - Pod ugovorom (kao pravnim aktom) uopšte podrazumijeva se saglasna izjava volje dva ili više lica kojom se postiže neko pravno dejstvo. On je, po samoj definiciji, dvostrani pravni posao, jer je za njegov nastanak neophodna izjava volje najmanje dva lica. Ali, ugovor nije samo prost zbir izjavljenih volja, već zajedničko djelo lica kojih se on tiče.
Obligacioni ugovor je, kao i ugovor uopšte, saglasnost volja dva ili više lica, kojom se, za razliku od ostalih ugovora, postiže neko obligaciono pravno dejstvo. To obligaciono pravno dejstvo najčešće se ogleda u zasnivanju, ali se može sastojati i u promjeni ili gašenju nekog obligacionog odnosa. Od ostalih ugovora obligacioni ugovor se razlikuje i po tome što ima prvenstveno imovinski karakter.
(2) Ugovor kao pravni odnos. - Ugovor u smislu pravnog odnosa rezultat je ugovora u smislu pravnog akta, što znači da se pod njim podrazumijeva pravni odnos koji je proizašao iz ugovora kao pravnog akta. Za takav pravni odnos koristi se naziv "ugovorni odnos" ili "ugovor". Pravni odnosi koji nastaju usljed ugovora kao pravnog akta mogu biti različitog karaktera: obligacionopravni, nasljednopravni, porodičnopravni, radnopravni, privrednopravni, međunarodni, pa čak i upravnopravni.
(3) Ugovor kao dokument ili isprava. - Reč ugovor koristi se i za označavanje ugovorne isprave, koja sadrži saglasne izjave volja ugovornika. U tom smislu se govori o "slanju" i "potpisivanju" ugovora, kao i o broju "primjeraka" ugovora.
Izraz "sloboda ugovaranja" i "autonomija volje" koriste se često kao sinonimi, s obzirom da sloboda ugovaranja predstavlja samo izraz autonomije volje kao opšte ideje, pod kojom se podrazumeva sloboda svakog pojedinca da sam, tj. prema sopstvenoj volji, oblikuje svoje pravne odnose. Princip slobode ugovaranja, koji vlada u obligacionom pravu, najvažniji je deo autonomije volje, budući da se ona ostvaruje pretežno preko ugovora. Sloboda ugovaranja označava mogućnost pravnih subjekata da svojom slobodnom voljom stvaraju pravnu normu koja ih obavezuje na određeno međusobno ponašanje. U tom smislu se i propisuje: "Strane u obligacionim odnosima su slobodne, u granicama prinudnih propisa, javnog poretka i dobrih običaja, da svoje odnose urede po svojoj volji".
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET