Specifičnosti engleskog pravnog sistema | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Specifičnosti engleskog pravnog sistema". Rad ima 12 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

UNIVERZITET U TRAVNIKU
PRAVNI FAKULTET KISELJAK
SPECIFIČNOSTI ENGLESKOG PRAVNOG SISTEMA
(seminarski rad)
Predmet: Komparativna pravna historija
Smjer: Opće pravo
Kiseljak, april 2010.
SADRŽAJ:
Uvod 3
2.Anglosaksonsko pravo 5
3. Common law 6
4. Zakonsko pravo 7
5.Pravičnost 8
6.Zaključak 9
7.Literatura 10
Uvod
Sistem engleskog prava obilježen je drugačijim kvalitetima nego što je tip sistema prava zemalja evropskog kontinenta. Najdublje je obilježen uvažavanjem historije pravnih institucija i uglavnom otuda proisteklim načinom pravničkog rezonovanja. Zahvaljujući ostrvskoj izolovanosti, uticaj iz Evrope bio je ograničen pa tako englesko pravo ne poznaje ni recepciju rimskog prava ni proces kodifikacije. Zato ovo pravo izgleda kao proizvod potresima neprekidane, smirene evolucije, u kojoj sačuvana tradicija predstavlja osnov njegove vrijednosti. Nasuprot logičkoj uređenosti prava, hijerarhiji njegovih izvora i deduktivnom zaključivanju koji odlikuju kontinetalno prava, u anglosaksonskom sistemu izvori prava imaju uporednu vrijednost, a konkretna rješenja donose se na osnovu poznavanja činjenica – a posteriori, u kontradiktornom postupku što ga odlikuje zaštita ličnih prava uopće, a naročito pravo odbrane okrivljenog. Pozivanje presuda iz prošlosti nužno je ne samo zato što omogućava razumijevanje savremenih sudskih odluka, već poglavito zbog toga što već izrečene presude predstavljaju važeće, pozitivno pravo, jer predstavlja izbor prava. Ovo praksom ustanovljeno pravilo poznato je kao „zakon precedenta“ ili doktrina stare decisis – držati se onog što je već presuđeno („neka odluka važi!“).
Mnogo više od spoljnog označavanja, uvažavanje historijskog kontinuteta služi za razumijevanje sistema engleskog prava – specifičnosti njegovih izvora u mehanizama kojima se pravo stvara i primjenjuje, dakle unutrašnje logike sistema, njegove stabilnosti, ali i klasifikacije pravnih pojmova u terminologije što je pravna praksa doktrina koriste. Ipak, kada se kao karakteristika sistema ističe historijski kontinuitet, valja imati na umu da su se tradicionalna rješenja povlačila pred racionalnim uvijek kad su to promijenjene društvene okolnosti i novonastale potrebe zahtijevanja. Sudska praksa je kroz vijekove uspješno uravnotežavala nove ideje i stare precedente i tako obezbjeđivala pravu koje primjenjuje (i stvara) potrebu elastičnost i aktuelnost, ne narušavajući pri tom autonomnu sferu ljudskih sloboda i prava niti „zakon precedenta“.
2.Anglosaksonsko pravo
3. Common law
Vilijem Blekstone (Blackstone) određuje common law kao zajedničke običaje kraljevstva. „Ovo nepisano ili opšte pravo“ – piše – „pogodno је podijeljeno u tri vrste:
1. Opći običaji, koji su univerzalna pravila cijele Kraljevine i čine opće pravo u njegovom striktnijem i uobičajenijem značenju;
2. Posebni običaji, koji se odnose na stanovnike pojedinih oblasti;
3. Običajno prilagođeni, posebni zakoni (the laws) koje su primjenjivali posebni sudovi opće i dosta široke jurisdikcije“.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET