Opšte postavke teorije upravljanja | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Opšte postavke teorije upravljanja ". Rad ima 17 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.


OPŠTE POSTAVKE TEORIJE UPRAVLJANJA
SEMINARSKI RAD
OPŠTE POSTAVKE TEORIJE UPRAVLJANJA
SEMINARSKI RAD
SADRŽAJ
UVOD
Upravljanje je organizacijska funkcija i proces. Upravljanje se realizuje donošenjem upravljačkih odluka. Upravljanje predstavlja izbor akcija i metoda kojima raspolažemo a sve u cilju realizacije psotavljenih ciljeva. Kažemo da je upravljanje akcija jer gdje nema akcije nema ni promjena a samim tim ni adekvatnog upravljanja.
U evoluciji upravljačkih postupaka najznačajniju ulogu su svakako odigrale i nove metode i tehnike koje su omogućile tehničku podršku ključnih faktora,praćenje njihovih manifestacija i efikasno reagovanje na šumove i moguće smetnje u sistemu.
Revolucionarne promjene u nauci i tehnologiji omogućavaju da brojne upravljačke discipline stvaraju drugačiji uzajamni odnos u pogledu primjene novih naučnih rezultata u oblasti kibernetike, opšte teorije sistema,dinamike sistema itd.
OPŠTE POSTAVKE TEORIJE UPRAVLJANJA
Brojni pravci i putevi istraživanja problema upravljanja u sistemima različite prirode ili uočene fizičke analogije javljaju se kao pokušaji da se afirmiše naučna teorija upravljanja (upravljačka škola) što je imalo presudan značaj u stvaranju upravljačkog kapaciteta opšteg (apstraktnog sistema).
U sistemskom pristupu vjeruje se da je osobine djelova moguće razumjeti jedino ako je unaprijed poznata dinamika cjeline, što se zasniva na naučnoj paradigmi da je cjelina primarna, a iz nje se izvlače osobine djelova. Moderna teorija upravljanja počiva na predpostavci da skup potencijalnih upravljačkih akcija treba da zadovolji uslov interne i eksterne stabilnosti koja mora da se apriori utvrdi, i bez mogućnosti revizije i tranzitivnosti.
Još je koncepcijski suptilnije pitanje da se rangiraju i porede upravljačke opcije s ciljem da se izabere najbolje-optimalno rješenje, jer se tako otvaraju pitanja binarne logike, preferencije, indiferentnosti, matematike, informatike itd.u svjetlu prvih rezultata konkretnog upravljačkog zadatka.
Ostvarivanje minimalne razlike između optimalnog i realizovanog programa u posmatranom vremenskom periodu tj. U=min (Po-Pr) predstavlja optimalno upravljanje sistema, jer se na osnovu raspoloživih informacija vrši izbor dejstva u cilju realizacije i ekstremizacije projektovanog cilja. Ako se informacije ostvarene u procesu upravljanja ne koriste za ostvarivanje upravljačkog dejstva, tada je riječ o otvorenom sistemu upravljanja, dok ako se takve informacije koriste zaostvarenje upravljačkog dejstva, tada je riječ o zatvorenim sistemima upravljanja.
Budući da deskritivni pristup nema dovoljno kapaciteta da objasni niz fenomena u izučavanju brojnih pojava, dolazi do afirmacije analitičkog pristupa koji se sastoji u izdvajanju i proučavanju uopštenih vektorskih jednačina promjena upravljačkog stanja.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET