Pojam i značaj funkcije kontrolisanja | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Pojam i značaj funkcije kontrolisanja". Rad ima 11 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

UVOD
Pored funkcije planiranja, organiziranja, vođenja postoji i četvrta funkcija menadžmenta, odnosno menadžera a to je funkcija kontrolisanja, odnosno kontrole.
Kontrolisanje poslovanja preduzeća, kao jedne od faza procesa, ima za cilj da obezbjedi da ostvareni rezultati poslovanja preduzeća odgovaraju planiranim. Stoga, kontrolu možemo definisati kao „praćenje aktivnosti kako bi se osiguralo da su one izvršene kao što je planirano i ispravljanje svih značajnih devijacija.
Kontrolisanje, odnosno kontrola kao menadžerska funkcija ne odvija se, niti je, kao što može da izgleda, posljednja faza menadžerskog posla. Ona se vrši u suradnji sa drugim menadžerskim funkcijama. Možemo reći da je kontrola dinamična funkcija i da je vezana sa drugim funkcijama u kružnom toku.
PROCES KONTROLE
Proces kontrolisanja je upoređivanje stvarnog učinka rada sa utvrđenim standardima, utvrđivanje razlike između njih, kao i preduzimanje neophodne korektivne akcije da se utvrđene razlike otklone. Proces se sastoji od četiri međusobno povezane i uslovljene faze:
utvrđivanje standarda i metoda mjerenja učinka,
mjerenje ostvarenog učinka,
poređenje ostvarenog učinka u odnosu na standard,
preduzimanje korektivne akcije.
Ove faze predstavljaju sastavne dijelove kontrole bez obzira gdje se ona vrši i šta se njome kontroliše. One su, dakle, imanentne ovim oblicima kontrole, a to znači kako kontroli proizvodnje, tako i kontroli kvaliteta zaliha, sirovina i materijala, protoka gotovine, rezultata organizacije cjeline, njenih dijelova itd.
U nastavku ćemo pojedinačno obraditi svaku od navedenih faza.
Utvrđivanje standarda učinka
Prva faza procesa kontrolisanja je utvrđivanje normativa, odnosno standarda učinka. Ova faza je najvažnija pretpostavka odvijanja procesa kontrole. Standardi su, u stvari, ustanovljeni nivoi kvaliteta i kvantiteta koji služe za kontrolu izvršavanja. Drugim rječima, to su ciljevi i mjere sa kojima se poredi i ocjenjuje ostvareni učinak. Šta će se definisati kao standardna veličina zavisi od mnogo faktora kao što su: vrsta djelatnosti preduzeća, uslovi poslovanja, cilj kontrolisanja i sl. Ukoliko je moguće, standarde treba iskazati numerički, da bi se smanjila subjektivnost i depersonalizovao proces kontrole.
Vrste standarda
U zavisnosti od kriterijuma koji se koriste kao osnov klasifikacije, postoje mnogobrojne podjele standarda koje se koriste za mjerenje i ocjenjivanje učinka savremenih organizacija. Jedna od podjela svrstava se u sljedećih šest grupa:
fizički standardi,
standardi troškova,
standardi kapitala,
standardi prihoda,
standardi programa,
neopipljivi standardi.
Fizički standardi – predstavlja fizička mjerila učinka i primjenjuje se u kontroli onih performansi koje se mogu izraziti u fizičkim jedinicama mjere.
Standardi troškova – predstavljaju normative trošenja elemenata proizvodnje izražene u novčanim jedinicama. Standardi troškova se baziraju na povezivanju troška sa proizvodnjom dobara i usluga.
Standardi kapitala – predstavljaju vrijednosno izražene normative koji se odnose na investirani kapital.
Standardi prihoda – su izraženi u novčanim vrijednostima i odnose se na prihode ostvarene prodajom roba i usluga.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET