Ileus | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Ileus". Rad ima 10 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Medicinski fakultet
Kragujevac
Seminarski rad
Tema:Ileus
Januar,2012
Ileus pretstavlja potpuni ili delimični prekid prolaska crevnog sadržaja kroz creva , izazvan raznim uzrocima . Ovo oboljenje čini oko 20% svih hirurških bolesti a u najvećem procentu čini sastavni deo sindroma poznatog kao akutni trbuh.
Anatomija
Tanko crevo
Tanko crevo je najduži deo digestivne cevi, dužine 270-290 cm. Sastoji se od duodenuma (20-25cm), jejunuma (100-110cm) i ileuma (150-160cm). U tankom crevu se pod dejstvom enzima crevnog soka i enzima sadržanih u ćelijama crevnog epitela dovršava varenje hrane započeto u želucu i obavlja se apsorpcija hranljivih materija iz crevnog sadržaja, dok nepotrebni ostatci bivaju potisnuti u debelo crevo.
Kao i ostali delovi digestivnog kanala i tanko crevo je građeno od 5 omotača:
Serozni (tunica serosa) – gradi ga visceralni list peritoneuma; ispod seroznog omotača nalazi se slabo razvijeno subserozno tkivo (tela subserosa) u kome je smešten parasimpatički plexus subserosus čija vlakna ubrzavaju peristaltičke pokrete creva i pojačavaju sekreciju crevnih žlezda.
Mišićni (tunica muscularis) – izgrađen od dva sloja mišićnih vlakana, spoljašnjeg uzdužnog (stratum longitudinale) i unutrašnjeg kružnog (stratum circulare); između ova dva sloja nalazi se plexus myentericus Auerbachi čija parasimpatička vlakna deluju isto kao i vlakna plexus subserosusa dok simpatička vlakna imaju antagonističko dejstvo.
Podsluzokožni (tela submucosa) spaja mišićni i sluzokožni sloj i u njemu je smešten plexus submucosus (Meisnerov nervni plexus).
Sluzokožni (tunica mucosa) sadrži kružne Kerkingove nabore (plicae circulares Kerkingi) koje povećavaju apsorpcionu površinu sluzokože; na sluzokoži se nalaze i milioni crevnih resica (vili intestinales) koji sluznici daju somotast izgled i povećavaju njenu apsorpcionu površinu, kao i veliki broj crevnih kripti ili Lieberkȕhnovih žlezda (cryptae intestinales). Sastoji se iz tri sloja: epitela, laminae propriae i laminae muscularis mucosae. Mukoza je deblja u jejunumu nego u ileumu.
Duodenum počinje od pilorusa a završava duodeno jejunalnim prelazom (Treitz) levo od 2. lumbalnog pršljena. Dugo je oko 25 cm a kalibar mu je najveći u njegovom početnom delu gde iznosi 5cm a zatim opada ka završnom delu gde iznosi oko 3cm. Deli se na četiri anatomske dela: superior, descedentni, transferzalni i ascedentni.
Jejunum se nastavlja na duodenum u nivou flexure duodenojejunalis, koja se nalazi u podmezokoličnom spratu peritonealne duplje na levoj strani 2. lumbalnog pršljena, ovaj spoj sa spoljašnje strane obeležava Tretzov ligament.
Ne postoji jasna anatomska granica između jejunuma i ileuima već se smatra da jejunum predstavlja proksimalne dve petine, a ileum ostale tri petine dužine tankog creva. Postoje samo neznatne razlike u građi i kalibru i one se javljaju postepeno od početnog dela jejunuma ka završnom delu ileuma.
Tanko crevo se ušćem ileuma završava u cekumu u nivou ileocekalne ili Bauhinijeve valvule. Duž toka tankog creva od duodenuma ka cekumu lumen se sužava (kalibar početnog dela jejunuma iznosi oko 3cm, dok na završnom delu ileuma iznosi 2cm), što je jedan od razloga da su opturacioni ileusi mnogo češći na ileumu nego na jejunumu.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET