Euklidska geometrija | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Euklidska geometrija". Rad ima 15 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.


Internacionalni univerzitet Brčko
Fakultet za informatiku
SEMINARSKI RAD
Predmet: Osnovi geometrije
Tema: Euklidska geometrija
Maj, 2014.
S A D R Ž A J
UVOD 3
1 Euklidska geometrija 4
1.1 Elementi i postulati Euklidske geometrije 4
1.2 Aksiome Euklidske geometrije 8
ZAKLJUČAK 13
LITERATURA 14
UVOD
Geometrija je grana matematike koja se bavi proučavanjem osobina i međusobnih odnosa prostornih oblika tj. geometrijskih tela, površina, linija i tačaka. U svom prvobitnom značenju geometrija se shvatala kao nauka o figurama, o uzajamnom položaju i razmerama njihovih delova, i takođe o transformisanju figura.
Istorijski gledano, razvoj geometrije u dobroj je meri povezan sa prethodnim razmatranjem o induktivnoj i deduktivnoj metodi i aksiomatskom zasnivanju geometrije.
“Geometrijom su se ljudi počeli baviti još u najranijoj istoriji. U početku je to bilo uočavanje karakterističnih oblika kao što su krug ili kvadrat. Na crtežima u pećinama nailazimo na interesovanje ljudi iz prvobitnih zajednica za simetriju likova“.
U daljem svom razvoju čovek dolazi i do raznih svojstava geometrijskih figura. Uglavnom je to bilo zbog praktičnih potreba kao npr. merenje površine zemljišta - od čega i potiče naziv geometrije. U tom periodu geometrija se razvijala kao induktivna nauka. Do geometrijskih tvrđenja dolazilo se merenjem i proverom na pojedinačnim primerima. U tom smislu razvijena je bila geometrija kod mnogih starih civilizacija kao što su kineska, indijska i naročito egipatska.
“Geometrija kao empirijska nauka u ranom periodu svog razvitka dostigla je naročito visok stepen u Egiptu, u vezi sa radovima na premeravanju i navodnjavanju zemljišta“.
“U prvom milenijumu pre nove ere geometrijska znanja su iz Egipta preneta u Grčku, gde je otpočela nova etapa u razvitku geometrije. Za vreme od VII do III veka pre n. e. grčki geometri su ne samo obogatili geometriju mnogobrojnim novim činjenicama nego i preduzeli ozbiljne korake u pravcu njenog strogo logičkog zasnivanja“.
“Preokret u daljem razvoju geometrije i nauke uopšte dogodio se u staroj Grčkoj. Tada se po prvi put u istoriji počeo primenjivati deduktivni metod u geometriji“. Prvi geometrijski dokazi vezani su za ime starogrčkog filozofa Talesa iz Mileta (VII-VI v. pre n. e.). Ovaj način razvoja geometrije nastavili su i drugi starogrčki filozofi, među kojima je jedan od najznačajnijih Pitagora sa ostrva Samosa (VI v. pre n. e.). U takvom izgrađivanju geometrije, posle mnoštva dokazanih teorema, pojavila se potreba za sistematizacijom, a kasnije i za uvođenjem aksioma.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET