Makame | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Makame". Rad ima 8 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

1.Uvod
Rimovana i kićena proza se ne pojavljuju odjednom u X veku,već se uvlače kao stilski ukras kod pisaca iz IX veka.
Prvi trijumfi kićene proze ostvareni su u epistolografiji. U X veku se pored kićene proze pojavljuje i rod makama koji označava vrhunac arapske umetničke proze,a koji su podržavale i druge srednjovekovne književnosti, kao sto su jevrejska i sirijska.
Makama (u množini makamat) jeste crtica, mala scena ili epizoda koja je prvobitno bila realistička, a koja je ispričana u rimovanoj prozi.
Kao osnivač tog književnog roda smatra se filolog i književnik Ibn Dureid čiji su hadisi odnosno pripovetke- koje su sačuvane u delu Amali El-Kalija – obradjivane u novom stilu epizode iz beduinskog života.
Jedan od najpoznatijih sastavljača makama, Ahmad Husein al-Hamadhani je upotrebljavao ovaj stil kao sredstvo za iskazivanje anegdota. Zbog načina pripovedanja njegovim delima je dat naziv makame (jednina makama što znači mesto stajanja odnosno mesto pripovedanja ili pričanja) i od tada ova književna vrsta nosi gore pomenuti naziv.
2.Ahmad Husein al- Hamadhani
On je takodje bio poznat kao Badi Uz-Zaman.
Hamadani je rodjen u Hamedan, gde se i obrazovao, drevni glavni grad Persijanaca, poznatiji u antičkim vremenima kao Ektabana, što je sada Iran. Godine 990-te je otišao u Jurjan, gde je proveo dve godine, zatim prešao u Nishapur, gde se suprostavljao i nadmašivao sa učenim čovekom po imenu Havarizmi.
Posle putovanja kroz Horosan i Sistan, konačno se smestio u Herat pod zaštitom vezira Mahmuda, Gaznevidskog sultana. Tamo je umro u svojoj četrdesetoj godini. Bio je čuven po prepoznatljivom pamćenju i tečnosti govora, kao i čistote njegovog jezika. Bio je jedan od prvih koji je obnovio rimovanu prozu,i u pismima i u makamama.
Od četiri stotine makama koje mu se prepisuju, do nas je stiglo samo pedesetak.
Hamadhanijeve makame su obično kratki sastavi u kojima jedan ravi ili pripovedač, Isa ibn Hisam, priča jednu epizodu koja mu se desila, a u kojoj je u najvećem broju slučajeva, glavni junak neka vrsta prosjaka prevaranata,Abu-l-Feth el-Iskenderi.
Postoje i druge u kojima su Abu-l-Feth ne pojavljuje, ili se pojavljuje u posebnim okolnostima.
Ova struktura nije do kraja sprovedena u svim anegdotama, pošto se u par
slučajeva i protagonist javlja sam kao narator, a negde gotovo da ga i nema. Pojavljuje se tek na kraju priče i upravo onda kada svi očekuju neki razvoj fabule anegdota se završava. To je jedan od osnovnih razloga zbog čeka se donekle sumnja u originalnost ovih spisa koje mi danas posedujemo, Pojedini stručnjaci smatraju da je postojalo još anegdota, drugi pak misle da neke nisu dovršene i ispričane do kraja.
Jednom je mladić, drugi put u dubokoj starosti, na jednom mestu slabe konstitucije, mršav i bolešljiv, a na drugom pak u punoj snazi. Koliko god da je al Hamadhanijev glavni junak promenljivih fizičkih osobina, toliko su s druge strane jasno naglašene njegove psihičke osobine i mentalni karakter. Najočiglednija osobina mu je svakako bistar, vispren um, rečitost i duhovitost u odgovorima. Nemoguće ga je nadmašiti ili nadmudriti. Možda zbog toga S. Grozdanić u svom radu Na horizontima arapske književnosti kaže kako je makama „najdemokratskiji vid arapske umjetničke književnosti“ jer el Isfahani je pre svega čovek iz naroda.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET