Pregledracun računarske memorije | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Pregledracun računarske memorije". Rad ima 6 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

FAKULTET ZA INFORMACIONU TEHNOLOGIJU
PODGORICA
SEMINARSKI RAD
ARHITEKTURA RAČUNARA
PREGLED RAČUNARSKE MEMORIJE
Doc.Dr Sonja Klenak
Podgorica 24. Septembar 2008
KARAKTERISTIKE MEMORIJSKIH SISTEMA
Sa složenom temom računarske memorije lakše će mo izaći na kraj ako memorijske sisteme klasifikujemo prema njihovim ključnim karakteristikama One njavažnije nabrojane su u tabeli 4.1.
Lokacija Performansa
Unutrašnja(glavna) Vrijeme pristupa
Spoljasnja(sekundarna) Vrijeme ciklusa
Kapacitet Brzina prenosa
Veličina riječi Fizičlka vrsta
Broj riječi Poluprovodnička
Jedinica prenosa Magnetska
Riječ Optička
Blok Magnetno-optička
Metoda pristupa Fizičke karakteristike
Sekvencijalni Nepostojana/Trajna
Direktni Izbrisiva/Neizbrisiva
Slučajni Organizacija
Pojam (lokacija) u tabeli odnosi se na to da li je memorija unutrašnja ili spoljašnja za računar. Unutrašnja memorija se često izjednačava sa glavnom memorijom. Ali, postoje i drugi oblici unutrašnje memorije. Procesor zahtijevasopstvenu lokalnu memoriju, u obliku registra. Pored toga, dio procesora upravljačka jedinica može takođe da zahtjeva sopstvenu unutrašnju memoriju.Keš je drugi oblik unutrašnje memorije. Spoljasnja memeorija sastoji se od periferiskih uređaja za skladištenje, kao što su disk i traka, kojima procesor može da pristupa preko U/I kontrolera.
Očigledna karakteristika memorije je njen kapacitet. Za unutrašnju memoriju, onse obično izražava u bajtovima (1 bajt = 8 bitova), ili u riječima. Uobičajne dužine riječi su 8, 16 i 32 bita. Kapacitet sopljašnje memorije se tipično izražavau bajtovima.Srodan koncept je (jedinica prenosa). Za unutrašnju memoriju, jedinica prenosa jednaka je broju linija za podatke koje vode u memoriski modul i iz njega. Ona može da bude jednaka dužini riječi, ali češće je veća, na primjer, 64, 128 ili 256 bitova.
Sekvencijalni pristup-Memorija je organizovana po jedinicama podataka koje se zovu zapisi.Pristup mora da se napravi u specifičnoj linearnoj sekvenci.Zapamćena informacija mora da se napraviu specifičnoj linearnoj sekvenci.Zapamćena informacija za adresiranje upotrebljava se za razdvajanje zapisa i pomoć u njihovom izdvajanju. Koristi se dijeljeni mehanizam za čitanje/upisivanje, a on mora da se premješta sa svoje trnutne naželjenu lokaciju, prolazeći i odbacujući svaki zapis koji se nalazi između. Prema tome, vrijeme za pristupanje nekom proizvoljnom zapisu veoma je promjenjljivo. Jedinice traka, koriste se za sekvencijalni pristup.
Direktan pristup-Kao kod sekvencialnog, i kod direktnog pristupa koristi se djeljeni mehanizam za čitanje/upisivanje. Međutim, pojedinačni blokovi ili zapisi imaju jedinsvenu adresu, zasnovanu na fizičkoj lokaciji. Pristup se ostvaruje direktnim pristupom da bi se postigla opšta susednost, plus sekvencijalno traženje, brojanje ili čekanje da bi se dostigla konačna lokacija.I ovdje je vrijeme promjenjljivo. Jedinice diskova, koriste direktan pristup.
Slučajan pristup-Svaka adresibilna jedinica u memoriji ima jedinstven, fizički ožičen mehanizam za adresiranje. Vrijeme za pristup datoj lokaciji konstantno je i nezavisno od sekvence predhodnih pristupa. Glavna memorija,keš memorija i neki sistemi koriste slučajan pristup.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET