Amazonija | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Amazonija". Rad ima 18 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

UVOD
Amazonija zauzima oko 5,500,000 km2. Njenu geološku građu čine stare kristalaste stene i paleološki škriljci, zatrpani debelim naslagama rečnog nanosa.
Nalazi se na području osam južnoameričkih država: Brazila, Kolumbije, Perua, Venecuele, Ekvadora, Bolivije, Gvajane i Surinama. Amazonija se, od ukupno 27, prostire na devet brazilskih država - Amazonija (gl. grad Manaus), Akra, Amapa, Maranjao, Mato Groso, Rondonja, Para, Roroima i Tokantis.
Često se naziva „plućima Sveta“ jer se više od 20% od ukupne količine kiseonika na Zemlji proizvede upravo u amazonskoj prašumi.  Na zapadu je široka 1,300 - 1,600 km, zatim se sužava između Gvajanske i Brazilske visoravni, pa se ponovo širi i izbija na Atlantski okean. Amazonija je najvećim delom pokrivena tropskom šumom i vrlo je bogata vodom. Ogromne površine, oko 80 km, s obe strane Amazona stalno su pod vodom i muljem koji se taloži nanosima reka. Veliki deo Amazonije zauzimaju prašume. Lisnate šume zadržavaju vetrove i sprečavaju isparavanje. U njima vlada stalni sumrak i vlaga. Amazonija je najvećim delom jos neispitana.
Veza između Južne Amerike i ostalog sveta uvek je bila slaba, a u toku dobrog dela istorije života na zemlji gotovo je i nije bilo. Zbog te izdvojenosti u Južnoj Americi stvorila se vrlo posebna flora i fauna na koju je neznatno uticao i severni kontinent. Baš kao i u Australiji i tu su preživeli torbari, a fosili pokazuju da su u prošlosti bujale mnoge danas izumrle endemske vrste.
Široka poplavljena ravnica donjeg toka Amazona zapravo je mreža jezera, potoka i močvara sa nestabilnim obalama i promenljivim nivoima voda. Na peščanim obalama kornjače legu jaja, sunčaju se kajmani, a jaguari i anakonde love vodenu prasad koja se hrani obilnim obalnim rastinjem. Otkako su u prošlom veku Beats, Wallace i drugi živopisno prikazali divljinu Amazonije, proređeni su kajmani i kornjače, a brojčano su se smanjili i jaguari i vidre, sve zbog čovekovog uplitanja i delotvornih tehnika lova, koje nezaustavljivo uzimaju danak od tog jedinstvenog životinjskog sveta.
Amazon
rečni basen Amazona i satelitski snimak
Procenjeno je Amazon dnevno u proseku ostavlja 3 miliona tona taloga blizu ušća. Maksimalan protok na ušću iznosi 300.000 m³/s (srednji godišnji protok iznosi oko 120 m³/s). Izliv vode i taloga je veoma ogroman. Ove velike mase slatke vode uzrokuju pojavu da je voda i 400 km od ušća, u Atlantskom okeanu, i dalje slatka. Godišnji odliv iz reke broji jednu petinu ukupne slatke vode koja se odlije u okeane sveta.
Amazon izvire u peruanskim Andima, a nadalje je to najmoćniji vodotok na planeti. Sa te ogromne površine, Amazon sa svojim pritokama "pumpa" u Atlantik šestinu ukupne ovozemaljske "slatke" vode. "Zeleni okean" Amazona najveći je "eko" izazov za savremeni svet. Reč je o najvećoj koncentraciji tropskih šuma na planeti, koja zauzima više od dve petine ukupne površine Južne Amerike. Od toga, samo na brazilskoj teritoriji, prostire se na preko pet miliona hektara.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET