Plata i platni sistemi | seminarski diplomski

Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Plata i platni sistemi". Rad ima 16 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.

Uvod:
Platni sistem, u najširem smislu, predstavlja skup sistema za transfer novčanih sredstava koji olakšavaju cirkulaciju novca. Da bi platni sistem na zadovoljavajući način obavljao svoju ulogu, potrebno je da se novčana sredstva što kraće zadržavaju u kanalima platnog prometa. Pored toga, sistem treba da bude pouzdan, što prvenstveno znači bezbjedno izvršavanje transakcija i postojanje kontinuiteta raspoloživosti prema korisnicima cjelokupnog platnog sistema.
S obzirom na to da platni sistem utiče na brzinu ekonomskih tokova, troškove i likvidnost učesnika, kao i da predstavlja kanal za transmisiju mjera monetarne politike, odnosno da njegovo neadekvatno funkcionisanje može da naruši poverenje javnosti u celokupni finansijski sistem – jasna je izrazita zainteresovanost centralne banke da obezbedi njegovo pouzdano i efikasno funkcionisanje.
Plata je direktna finansijska nadoknada u zamjenu za rad zaposlenih koju obezbeđuje poslodavac.
Postoji nekoliko riječi koje se koriste u kontekstu plaćanja sedmičnih i mjesečnih plata zaposlenima koji rade. Neki od termina su “kompenzacija“, “nadoknada“, “nagrada“ i “plata“.
Kompenzacija je često korišćen termin koji se odnosi na plaćanje, ali kojim se više implicira da se zaposlenom treba kompenzirati gubitak ili povreda na poslu, nego sto se koristi za isplatu stvarno obavljenog posla. Kompenzacije predstavljaju onu formu materijalnog davanja zaposlenima koja nadoknađuje njihov uloženi rad i zalaganje.
Kompenzacije se obično dijele na: neposredne i posredne.
U neposredne spada plata i drugi oblici materijalne stimulacije, a u posredne sve one forme kompenzacije koje se ne primaju “na ruke“ ili se primaju odloženo , a imaju materijalnu vrijednost .
I neposredne i posredne materijalne kompenzacije mogu da se primjenjuju individualno i kolektivno.
Individualne materijalne kompenzacije imaju za cilj podsticanje pojedinačnih napora i ostvarivanje individualnih ciljeva, a grupne organizacionu uspješnost i ostvarivanje ciljeva pojedinih grupa ili organizacionih strateških značajnih jedinica.
Neposredne materijlane kompenzacije treba da zadovolje sljedeće kriterijume:
da nagrade dobar rad i zalaganje
da povežu pojedinačne i organizacione interese i ciljeve
da potvrde vrijednosti koje su važne za organizaciju (znanja, sposobnosti, vještine, rezultate i sl.)
Plata je najdirektniji, a može se reći i najadekvatniji za korištenje od četiri navedena termina. Može se odnositi na novčanu ili nenovčanu isplatu. Bez obzira sto su razlike između sedmične plate (nadnice) i regularne mjesečne plate sve manje, iz razloga što organizacije teže uskladjivanju termina i uslova za različite grupe radnika , korisno je definisati razlike koje još uvijek postoje.
Nadnice se uglavnom isplaćuju sedmično i mogu se bazirati na visini satnice, sa mogućim odbicima za kašnjenje ili odsustvo. Visina satnice se često određuje pregovaranjem. Nadničari su često plaćeni u gotovini, i manja je vjerovatnoća da dobiju benificije, kao što su bonovi za topli obrok, auto kompanije na raspolaganje ili plaćene troškove. Kompanije koje isplaćuju nadnice očekuju od radnika da razmišljaju kratkoročno, a poticaj nadničara je obicno brzina i preciznost. Tradicionalno , u nadničarskom postoji jako malo sigurnosti u poređenju sa radnicima koji se isplaćuju mjesečno. Pored ovoga, prisutan je i naglasak na kratkoročnom odnosu sa organizacijom koja daje zaposlenje.
...

CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET