Upotreba sile i kontrola naoružanja | seminarski diplomski
Ovo je pregled DELA TEKSTA rada na temu "Upotreba sile i kontrola naoružanja". Rad ima 14 strana. Ovde je prikazano oko 500 reči izdvojenih iz rada.
Napomena: Rad koji dobjate na e-mail ne izgleda ovako, ovo je samo DEO TEKSTA izvučen iz rada, da bi se video stil pisanja. Radovi koje dobijate na e-mail su uređeni (formatirani) po svim standardima. U tekstu ispod su namerno izostavljeni pojedini segmenti.
Uputstvo o načinu preuzimanja rada možete pročitati OVDE.
Upotreba sile i kontrola naoružanja
Veliki uticaj na razvoj međunarodnih odnosa, sudbine država i pojedinaca su oduvijek imali naoružanje i upotreba sile. Pravni propisi u vezi regulisanja upotrebe sile su se pojavili veoma rano u ljudskoj istoriji, a tokom vremena su nastale i različite norme mahom običajnog prava. Države su upotrebljavale vojne snage protiv drugih država radi rješavanja međusobnih sporova. Savremeno naoružanje posjeduje veliku moć destrukcije i nužno je bilo usljed toga ograničiti njegovu upotrebu. Ugovori koji se tiču neširenja nuklearnog oružja i drugi formalni sporazumi između nacija služili su kao kamen temeljac razoružanja i kontrole naoružanja. Nakon Drugog svjetskog rata međunarodno javno pravo ove oblasti se ubrzano razvija. Potpisivanjem Vestfalskog mira 1648. godine uspostavlja se ravnoteža snaga i tim sporazumom stvorena je baza međunarodnog sistema suverenih država. Vestfalski ugovor je izuzetno značajan za međunarodne odnose. Tim ugovorom stvorena je baza modernog međunarodnog sistema nezavisnih nacija-država. U stvari, to je bio početak zakona među suverenim državama., po kome jedna drugoj garantira nezavisnost i pravo naroda na samoopredeljenje. Dva najvažnija nova principa su bili:
princip suvereniteta
princip jednakosti nacija.
To su bile prave političke i pravne inovacije toga vremena. Sporazumom se uspostavio trajni mir i prijateljstvo među državama, sa uzajamno prihvatljivim sistemom međunarodnog prava, baziranog na međunarodno vezujućim ugovorima. Po prvi put je uspostavljen sistem, koji je poštovao ljudska prava i bio je baziran na međunarodnom pravu, umesto na gruboj sili i pravu jačeg da određuje odnose među državama. Države postaju suverene i jake. Evropske države su nastojale da stvore stabilan i trajni mir zasnovan na principima javnopravnog karaktera. Taj pravni poredak je počivao na neograničenom pravu vođenja rata kao sredstva politike i pravu država da na osnovu pobjede u ratu zauzimaju osvojene teritorije. Takvo stanje je pokazalo nužnost učvršćivanja novoga pristupa radi stvaranja sistema koji bi mogao garantovati efikasnu zaštitu međunarodnog mira i bezbjednosti kako se agresija i destrukcija ne bi ponovila. Vestfalski mir je označio početak modernih nacionalnih država ("vestfalskih država"), čime je započela i moderna diplomatija . Ratovi posle toga ne vode se oko vere, nego oko države. Na prijedlog američkog predsjednika i predsjednika Prinstona Wudro Willsona osnovano je Društvo naroda.
Društvo naroda (ili: Liga naroda) je bila međunarodna organizacija čiji su ciljevi bili razoružanje, sprečavanje rata preko kolektivne bezbednosti; rešavanjem razmirica između zemalja putem pregovaračke diplomatije; i poboljšanje globalnog blagostanja. Postavljalo se pitanje pravednog ili nepravednog rata. Sporovi među državama se moraju podvrgnuti arbitraži, Sudu ili podnijeti na rješavanje Savjetu Društva naroda.
Društvo naroda je predstavljalo vladu nad vladama, čija je uloga bila rešavanje razmirica između pojedinačnih nacija na otvorenim zakonitim raspravama. Značaj takvog pristupa je u tome što se uređuje postupak mirnog rješavanja sporova.
Društvo naroda nije uspostavilo apsolutnu zabranu rata, ali je utvrdilo izvjesne restrikcije i procedure u tom pravcu. Pristalice mirnog rješavanja sporova među narodima i državama su vršile stalni pritisak kako bi se postigla zabrana rata u međunarodnom pravu. D ruštvu naroda su nedostajale sopstvene oružane snage i stoga su zavisile od Velikih Sila da primenjuju njegove rezolucije, ekonomske sankcije koje je Društvo odredilo, ili da opskrbljuju armiju, kada je to potrebno, za potrebe Društva naroda. Međutim, često su bili nevoljni da se povinuiju volji Društva. Uprkos činjenici da je u period do Velike ekonomske krize Društvo naroda imalo vrlo značajnih aktivnosti i uspjeha ipak nije moglo da riješi dva bitna pitanja i to:
...
CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU: WWW.MATURSKIRADOVI.NET